در آلمان نزدیک به ۱۶ هزار و چهارصد بنیاد خیریه وجود دارد. این بنیاد‌های غیردولتی هزینه پروژه‌های علمی و فرهنگی مختلفی را در آلمان و گاه خارج از این کشور تأمین می‌کنند.
ثروتمند، اغلب بدون فرزند و البته علاقمند به فعالیت‌های اجتماعی. اینها خصوصیات مشترک بسیاری از
بنیاد هرتی به فرزندان مهاجران کمک می‌کند خود را با جامعه آلمان تطبیق دهند
میلان می‌گوید: «همه ما مهاجرانی هستیم که از کشورهای دیگر به آلمان آمدیم و ریشه در فرهنگ دیگری داریم. ابتدا باید با این مسئله کنار می‌آمدیم که خارجی هستیم و به ما به چشم دیگری نگاه می‌شود. اما خودمان را با جامعه تطبیق دادیم که خیلی مهم است و از طرف دیگر همین مسئله، وجه مشترک میان همه ما محسوب می‌شود.»
لیلا اینطور ادامه می‌دهد: «به نظر من عدالت یعنی شانس برابر. بنیاد هرتی به ما این شانس را ‎می‌دهد که ادامه تحصیل دهیم. سمینارها به مهمترین مسائل روزمره مربوط می‌شود، مثلأ فن بیان خوب یا نحوه ارائه درخواست کار یا ادامه تحصیل.
یونگ‌هاوس متولد مجارستان است که اصلیت وی به کولی‌های اروپا برمی‌گردد. یونگ‌هاوس پس سال‌ها جستجو، مجموعه‌ای از آثار فرهنگی و هنری کولی‌ها را گردهم آورده است. این مجموعه سال ۲۰۰۸ میلادی در یک نمایشگاه دو سالانه ‌در شهر ونیز به نمایش درآمد؛ نمایشگاهی که در نوع و در تاریخ نمایشگاه‌های دنیا بی‌نظر بود. این نمایشگاه برای نخستین‌بار مجموعه‌ای از فرهنگ و هنر کولی‌های اروپا را ‎به معرض دید عموم گذاشت.
یونگ‌هاوس می‌گوید: «من هنوز مطمئن نیستم که از نظر حقوقی چه باید کرد. اما مطمئن هستم که باید مجموعه‌ای از هنر کولی‌ها در اروپا وجود داشته باشد. هیچ گالری یا موزه‌ای وجود ندارد که هنر و فرهنگ کولی‌ها را به نمایش بگذارد و کمتر هنرمندی هم در این زمینه تحصیلات آکادمیک دارد.»
یونگ هاوس معقتد است تهیه یک زیربنای علمی و همایش حرفه‌ای برای پاسداری از فرهنگ و هنر کولی‌ها ضروری است. وی می‌گوید: «این می‌تواند یک گالری باشد، یک مجموعه گردآوری شده، یک بنیاد خیریه یا حتی یک وب‌‌سایت. به کمی زمان احتیاج داریم تا به نتیجه برسیم.»
تیما یونگ‌هاس بخشی از جایزه‌ای را که از بنیاد توپفر دریافت کرده صرف نگهداری مجموعه‌ای کرده است که در ونیز به نمایش درآمد. ‎وی امیدوار است که این مجموعه به زودی در یک نمایشگاه دائمی در اروپا مستقر شود. به این ترتیب می‌توان دید که چگونه پروژ‌ه‌ای دیگری در دل پروژه اولیه بنیاد توپفر متولد می‌شود.
آنچه بنیادهای خیریه آلمانی انجام می‌دهد را می‌توان در جمله‌ای از نویسنده برجسته آلمانی اریش کستنر خلاصه کرد. او می‌گوید: هیچ عملی بهتر از آن نیست، که آنرا انجام دهید. یا به قولی: «به عمل کاربرآید به سخن‌دانی نیست.»
و همینطور شیوه رفتار مطلوب. این‌ها نکاتی هستند که بچه‌های آلمانی از سنین کم یاد می‌گیرند. ما که از فرهنگ‌های دیگری آمدیم در سمینارهای بنیاد هرتی این مسائل را آموزش می‌بینیم.»
از کلاس رقص تا طرح حمایت از حیوانات
در میان شهرهای مختلف آلمان، فرانکفورت و هامبورگ بیشترین تعداد بنیادهای خیریه را دارند. مثلأ در شهر هامبورگ حدود یک هزار بنیاد خیریه وجود دارد که در زمینه‌هایی بسیار متفاوت از یکدیگر فعالیت می‌کنند.
نینا واگنر مسئول برگزاری سمینارهای در بنیاد‌های خیریه توضیح می‌دهد: «مثلأ بنیادی در بخشی از شهر که بچه‌ها مشکلات اجتماعی بیشتری دارند یا از خانوا‌ده‌ای کم بضاعت‌تر ساکن هستند گروه رقص تشکیل می‌دهد. یا بنیاد دیگری که هزینه پروژ‌ه‌ای حمایت از حیوانات را پرداخت می‌کند. پروژ‌ه‌های زیادی داریم که موضوعات مختلف را پوشش می‌دهند.
خانم واگنر در ادامه اشاره می‌کند: «اینجا برخلاف ادارات دولتی، کاغذ ‌بازی‌ها و کارهای اداری دست‌وپاگیر وجود ندارد.‎ پروژ‌ه باید در چارچوب اهدافی که بنیادهای خیریه دنبال می‌کنند باشد که این چهارچوب هم اغلب برای ایده‌های جدید و پروژه‌های تازه‌ای جای تغییر دارند.»
یک عهد و یک اساس‌نامه
دانش، موسیقی، تاریخ یا پرستاری از سالمندان و بیماران. فعالیت‌های بنیادهای خیریه آلمان حد و مرز مشخصی ندارند. همه جور بنیادی در آلمان پیدا می‌شود. از آن گذشته کارشناسان امور اجتماعی معتقدند که در ۲۵ سال آینده تعداد بنیادهای خیریه آلمان چهار برابر شده و به حدود ۶۰ هزار موسسه خواهد رسید.
بنیادهای خیریه را کسانی پایه‌گذاری می‌کنند که مایلند بخشی از جامعه را در ثروت خود سهیم کنند. نینا واگنر می‌گوید:«برای این کار هم فقط یک عهد کافی است: این ثروت را به یک بنیاد خیریه واگذار می‌کنم. و اسا‌س‌نامه‌ای که بنای کار است. در اساس‌نامه قید می‌شود که وظایف بنیاد چیست و چه اهدافی را دنبال می‌کند تا برای آنهایی که شاید بخواهند کمک مالی کنند مشخص شود پولشان صرف چه فعالیت‌های می‌شود.»
تقدیر تلاش ‌برای نمایش فرهنگ و هنر کولی‌ها
مثلأ هدف بنیاد آلفرد توپفر در هامبورگ حمایت از فرهنگ اروپایی است. این بنیاد سالانه جایزه‌ای را با نام “کاریوس” به فرهنگ‌سازان اروپایی اهدا می‌کند. این جایزه در مقاسیه با سایر جوایز اروپایی مبلغ قابل توجهی است. جایزه ۷۵ هزار یورویی “کاریوس” در سال ۲۰۰۹ به طراح رقص و رقصنده بلژیکی، سیدی شرکاویی اهدا شد. سال ۲۰۰۸ این جایزه به تیمه‌آ یونگ‌هاوس تعلق گرفت.
کسانی است که موسسات خیریه را در آلمان بنیان‌گذاری می‌کنند. مثل جورج کارگ، صاحب فروشگاه‌های زنجیر‌ه‌ای “هرتی” که در سال ۱۹۷۲ بخشی از ثروت خود را وقف بنیاد هرتی کرد.
هرتی بنیادی در شهر فرانکفورت آلمان است که امروزه پروژ‌ه‌ها و برنامه‌های علمی و اجتماعی مختلفی را با هزینه‌ای معادل ۲۰ تا ۳۰ میلیون یورو در سال پشتیبانی می‌کند. یکی از پروژه‌‌های بزرگ این بنیاد “استارت” نام دارد که هدف‌اش پشتیبانی از فرزندان خانواده‌های مهاجر در آلمان است.
سمینارهای آموزشی خیریه
لیلا که همراه والدینش از آذربایجان و میلان که از کرواسی به آلمان مهاجرت کرده‌اند از جمله بچه‌هایی هستند که مورد حمایت بنیاد هرتی قرار دارند. بنیاد هرتی هزینه‌هایی مثل خرید کتاب و کامپیوتر، و البته مهمتر از آن هزینه برپایی سمینارهایی را پرداخت می‌کند که اطلاعات عمومی این بچه‌ها را در مورد جامعه آلمان بیشتر می‌کند.