قرار بر این بود که در کل دنیا خانواده های کم درآمد توسط موسسات خیریه مورد واکسیناسیون قرار بگیرند و دیگر منتظر صف های واکسن نباشند. اما با گذشت زمان مشکلات عدیده ای بر سر راه موسسات خیریه و واکسیناسیون خانواده های کم درآمد پدیدار شد. مشکل اصلی فقط کمبود واکسن نبود چون شرکت معتبر واکسن سازی کوواکس فقط در ماه ژوئن نزدیک ۶۰۰ هزار دوز واکسن کرونا به موسسات خیریه بریتانیا اهدا کرد که این مقدار از کل واکسن صادر شده به آفریقا بیشتر میباشد
اما مشکل اصلی اینجاست که کشورهای کم درآمد می‌بایست برای تهیه واکسن کوواکس مبلغی پرداخت کنند که اکثرا این مبلغ برایشان سنگین است. به همین علت بسیاری از کشورهای کم درآمد مشکل اساسی در تامین واکسن مورد نیاز خود دارند.
یکی دیگر از مشکلات کشورهای کم درآمد ، طمع کشورهای ثروتمند برای ذخیره سازی واکسن و تزریق دوز سوم میباشد. در حالی که در بسیاری از کشورهای فقیر مردم هنوز دوز اول واکسن را دریافت نکرده اند بسیاری از کشورهای اروپایی طرحی برای تزریق دوز سوم دارند که عملا کار عبث و بیهوده ای است   تحقیقات بهداشت جهانی تزریق دوز سوم را در هیچ کدام از یافته هایش تایید نکرده است.
اگر واکسن به طور عادلانه در سراسر دنیا توزیع میشد ما امروزه شاهد گسترش پاندمی کرونا در کشورهای فقیر نبودیم.
به نظر می‌رسد تهیه واکسن بیشتر از آنکه یک عملیات خیرخواهانه باشد یک فرایند تجاری است که دو طرف به سود خود فکر می‌کنند و قربانی اصلی مردم بی‌گناهی هستند که حتی توانایی تهیه مایحتاج روزمره خود را ندارند.