اکنون که وزارت کشور بالاخره تصمیم گرفته است که کمک های مالی خارجی به مبلغان خیریه مادر ترزا را قطع کند، این نظم بین المللی راهبه باید مراقبت از فقیرترین افراد فقیر را متوقف کند. آنچه تعجب آور بود این است که دولت زمان بیشتری را صرف کرد تا داستانی قابل قبول برای توجیه اقدام خود بسازد. چند نفر از متهمان پرونده Bhima Koregaon می‌گویند که تعمیر رایانه‌هایشان چند سال طول کشید تا آنها را با طناب وارد کنند. باید بسیار بسیار آسان‌تر می‌بود که پرونده‌های نادرست بر روی راهبه‌های کاتولیک بی‌خبر که تنها مأموریتشان در زندگی است. برای گسترش عشق و شفقت و دانش آنها از امور دنیوی محدود به کار آنها برای فقیرترین فقرا است.
یک حمله هماهنگ به مدارس و عبادتگاه‌های مسیحی در ایالت‌های تحت حاکمیت BJP در دو یا سه ماه گذشته افزایش یافته است. آیا برای ترساندن آنها برای رأی دادن به نظام حاکم است؟ من شک دارم. مسیحیان می توانند تفاوت کوچکی در ایالت کوچکی مانند گوا ایجاد کنند، اما مطمئناً نه در اوتار پرادش یا حتی در پنجاب یا اوتاراکند.

پس چه چیزی است که یکدفعه سنگ پریور را با هیجان تمام می کند؟ راستش نمیتونم بفهمم اگر «تبدیل» باشد، آن اسب پیری است که تقریباً تا حد مرگ شلاق خورده است. عالم به خوبی می داند که هیچ تبدیل «اجباری» وجود ندارد. این موضوع در عصر امروز، به‌ویژه در شرایط سیاسی امروز، مطرح نیست. حتی زمانی که «هندوتوا نرم» حکومت می کرد، تحمل نمی شد.

تبدیل انبوه باعث جلب توجه و حیرت می شود. این نیز اتفاق نمی افتد. آخرین تبدیل انبوهی که گزارش شد مربوط به هندوهای کاست برنامه ریزی شده به بودیسم بود. این چند دهه پیش در ماهاراشترا بود، خانه نماد آنها، باباصاحب امبدکار.

تنها توضیح قابل قبولی که می توانم ارائه دهم، طبل پیش داوری های ناب سنگ پریور علیه جامعه کوچکی است که در صورت تهدید یا قلدری جایی برای رفتن ندارند. کشورهای «مسیحی» آن‌ها را نمی‌پذیرند، زیرا مذهب مانند جنوب آسیا یا کشورهای اسلامی خاورمیانه یا آسیای جنوب شرقی برای آنها یک موضوع احساسی نیست. مسلمانان که اولین و اصلی ترین هدف نیروهای هندوتوا را تشکیل می دادند، توصیه شد که به پاکستان بروند. کدام کشور به مسیحیان فقیر اختصاص خواهد یافت؟