موسسه خیریه نورث همپتون شاهد افزایش افرادی است که حق دریافت مزایای دولتی را ندارند.
یک موسسه خیریه گفت زنی که با نوزادش در ایستگاه اتوبوس خوابیده است در میان تعداد فزاینده ای از افرادی است که به دلیل نبود شبکه ایمنی رفاهی به کمک نیاز دارند.

آنیا ویلیس، مدیر موسسه خیریه Re:store گفت که تعداد افرادی که به کمک نیاز دارند “افزایش واقعی” داشته است.

او گفت که کووید-۱۹ تأثیر قابل توجهی بر کسانی داشته است که به بودجه عمومی (NRPF) مراجعه نکرده اند.

وزارت کشور گفت که تدابیری برای اطمینان از دریافت کمک به مهاجران آسیب پذیر وجود دارد.

NRPF شرطی است که به حق برخی از مهاجران برای ماندن در بریتانیا وابسته است.

این امر مانع از دریافت بیشتر مزایای دولتی از جمله کمک هزینه فرزند، اعتبار مالیاتی کودکان، مزایای مالیات شورای شهر و کمک هزینه زندگی از کار افتادگی می شود.

به گفته رصدخانه مهاجرت دانشگاه آکسفورد، حدود ۱.۴ میلیون مهاجر از خارج از اتحادیه اروپا به بریتانیا وجود دارد که ویزاهای مشمول این قانون را دارند.

خانم ویلیس گفت افرادی که Re:store مستقر در نورث همپتون با آنها سر و کار داشت در مشاغل مستقر بودند، اما روزهای سختی را پشت سر گذاشتند.

او گفت: «ما شاهد افزایش واقعی در افرادی بوده‌ایم که به بودجه عمومی مراجعه نمی‌کنند.

«در طول دو سال گذشته، ما درخواست‌های بیشتری برای حمایت از افرادی داشته‌ایم که به دلیل وضعیت مهاجرتی‌شان واجد شرایط حمایت رفاهی یا مزایا نیستند.

«بزرگترین مشکل تأثیر کووید این است که هیچ سیستم رفاهی برای پر کردن شکاف‌ها وجود ندارد.
یکی از زنی که از فروشگاه Re:store بازدید کرد، گفت که پس از آزار و اذیت خانگی، روزهای سختی را پشت سر گذاشته است.

او گفت که پس از آن که شریک کنترل کننده اش به او اجازه نداد با پسر شش ماهه اش یک بازدیدکننده بهداشتی را ببیند، به یک مددکار اجتماعی اعتماد کرده است.

او گفت: «روزی که من به آنجا رفتم ما را از خانه بیرون انداختند. «به شورا رفتم، اما نتوانستند کمک کنند.

ما در مرکز شهر تنها ماندیم. من دو روز را در یک ایستگاه اتوبوس با پسرم گذراندم.

او در نهایت به صلیب سرخ و Re:store هدایت شد.

از من پرسیدند چگونه زنده بمانم؟ او گفت. من گفتم فقط کلیسا به من غذا می‌دهد.»

چهار ماه طول کشید تا او به بودجه عمومی متوسل شد.

او گفت: من در تلاش برای رسیدن به جایی برای زندگی، افسردگی را تجربه کردم.” “من ترسیده بودم. من هم کسی را نداشتم که بروم.