کودکان کار در ایران
مقدمه:
به صورت کلی پدیده کودکان کار با توجه به گسترش روز افزون شهرنشینی و افزایش دغدغه های مالی در نهاد خانواده و آسیب پذیر بودن قشر ضعیف و کم توان جامعه در برابر این تغییرات به وجود آمده است.
در ادامه قصد داریم با مو شکافی این پدیده در ایران و جهان، دید دقیق و درستی از این پدیده دردناک جامعه به شما بدهیم و به گواه آمار و ارقام به بررسی آن بپردازیم.
تعریف جهانی کودکان‌کار:
بر طبق تعریف یونیسف در سال ۱۹۹۷، کودکان کار به کودکانی اطلاق میشود که در شهر های بزرگ برای ادامه بقای خود مجبور به کار یا زندگی هستند. در اینجا دو مفهوم برای این کودکان متصور است که در ادامه به آنها میپردازیم.
تعریف اول
در این تعریف مقصود کودکانی هستند که دارای خانه و خانواده هستند و حتی برخی از آنها به مدرسه هم میروند. اما به دلیل مشکلات معیشتی مجبور به کار کردن در سطح شهر هستند.
تعریف دوم
کودکانی که خانه آنها خیابان است. برای این کودکان خیابان به منزله خانه است و زندگی آنها در سطح خیابان های شهر جریان دارد. متاسفانه احتمال بزه و سو استفاده از این کودکان چندین برابر دسته اول است.
عوامل ایجاد کننده پدیده کودکان کار
عوامل گوناگونی در ایجاد این پدیده دخیل است اما پس از بررسی های میدانی و مطالعات فردی عواملی همچون
- فقر معیشتی
- بدسرپرستی
- اعتیاد والدین
- جدایی والدین
- نداشتن درآمد مستمر پدر
از عوامل اولیه ایجاد این پدیده شناخته شده اند.
کودکان‌کار در آمار های جهانی
آسیا:
۱۲۲.۳میلیون نفر
آفریقا:
۴۹.۳ میلیون نفر
آمریکای لاتین و حوزه کارائیب:
۵.۷ میلیون نفر
کودکان‌کار در ایران:
۹۰۰ هزار کودک کار
۵۰درصد تمام وقت
۵۰درصد پاره وقت
پراکندگی کودکان کار در شهر های ایران:
بیشترین تعداد کودکان کار در شهر های خراسان، تهران، لرستان و کردستان
عامل پدید آمدن ۸۰درصد از کودکان کار، فقر معیشتی در بدنه خانواده است
