تعریف اولیه

اولین تعریفی که از NGO ها ارائه شده‌است مربوط می‌شود به قطعنامه ۲۸۸ ECOSOC به تاریخ  ۲۷ فوریه ۱۹۵۰
در این قطعنامه اینچنین آمده‌است «هر گونه سازمان بین‌المللی که از طریق پیمان و معاهده بین‌المللی ایجاد نشده‌است». نقش اساسی سازمان‌های غیردولتی و دیگر «گروه‌های اصلی» در توسعه پایدار در ماده ۲۷ دستور کار ۲۱ به رسمیت شناخته شده‌است، که منجر به توافقات جدید و بازبینی شده برای روابط شورایی بین سازمان ملل و سازمان‌های مردم‌نهاد شد.

اهمیت سازمان های مردم نهاد

فرایند  جهانی سازی  در قرن بیستم موجب اهمیت یافتن سازمان‌های مردم‌نهاد شد. امکان حل خیلی از مشکلات داخلی یک کشور وجود نداشت.معاهدات بین المللی  و سازمان‌های بین‌المللی از قبیل سازمان تجارت جهانی  بیش از حد بر منافع مؤسسات مالی بزرگ متمرکز بودند. در اقدامی برای متعادل کردن این روند، سازمان‌های غیردولتی با تأکید بر مسائل بشر دوستانه، کمک به توسعه و توسعه پایدار تأسیس شدند که نمونه بارز آن مجمع اجتماعی جهان  است که هر ساله در ماه ژانویه در  داووس برگزار می‌شود و رقیب مجمع اقتصادی جهان  محسوب می‌شود.
پنجمین اجلاس اجتماعی جهان در  پوروتو آلگر برزیل برگزار شد و نمایندگان بیش از ۱۰۰۰ سازمان غیردولتی در آن شرکت کردند
گزارش تهیه‌شده توسط  سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۵ در خصوص  حکومت جهانی، نشان می‌داد که در آن زمان قریب به ۲۹٬۰۰۰ سازمان مردم‌نهاد بین‌المللی وجود داشته‌است. تعداد سازمان مردم‌نهاد داخلی کشورها حتی از این رقم نیز بالاتر بوده‌است: حدود ۲ میلیون سازمان غیردولتی در  ایالات متحده آمریکا فعالیت می‌کنند که بیشتر آن‌ها در ۳۰ سال گذشته تشکیل شده‌اند.
روسیه  نیز ۴۰۰۰ سازمان مردم‌نهاد دارد. در هندوستان   ۲ میلیون سازمان مردم‌نهاد وجود دارند. روزانه چندین مورد از این سازمان‌ها ایجاد می‌شوند. تنها در  کینا ، قریب به ۲۴۰ سازمان مردم‌نهاد در هر سال تأسیس می‌شود.